آیا ورزش باعث افت تحصیلی می شود

چند کلمه با والدین نونهالان،نوجوانان و جوانان ورزشکار

 

بعضا تعدادی از مربیان زحمتکش همکار گلایه ها و درد دل هایی می کنند که

متاسفانه باعث دل آزردگی می شود.یکی از شکایت های غالب این عزیزان این

استکه عده ای از والدین اظهار می کنند که ورزش باعث افت تحصیلی

فرزندان آن ها می شود!

درپاسخ باید گفت که اگر برنامه ریزی تحصیلی درست بوده باشد هرگز چنین

اتفاقاتی نخواهد افتاد.برای مثال با کنار گذاشتن روزی 3ساعتزمان برای

ورزش،اتفاق منفی خاصی برای وضعیت تحصیلی دانش آموز یا دانشجو

رخ نخواهد افتاد،بلکه زمان، هزینه و انرژی که به نحوی ازانحا مانند:نگاه

کردن به تلویزیون،چت،دور زدن بی هدف در خیابان،گپ های بی هدف،

اعتیاد و مواردی مشابه تلف می شد،طی برنامه ای هدف منددر راستای هدفی

مشخص صرف می شود و مسلما این فعالیت در راشتای رغبت هنر جو می

باشدکه با اختیار و علاقهی خود پا در کلاس ورزشی گذاشته است و مسلما

برای وی لحظاتی فرح بخش و لذت بخش می باشد.

اصولا در تمامی دنیا، هدف های آموزش و پرورش در 3دسته ی بزرگ قراد می

گیرد:

هدف های حوزه ی شناختی،هدف های حوزه ی عاطفی و هدف های حوزه روانی

_حرکتی که حوزه ی سوم بدون فعالیت های تربیت بدنی تقریباغیر ممکن بوده

و موردی حذف ناشدنی می باشد.کودک،نوجوان،جوان و حتی بزرگسال در قالب

اجتماعات ورزشی و گروه های پدید آمده ی ناشی ازآن،وارد دایره ی جدیدی از ارتباطات می شود که باعث یادگیری نحوه ی صحیح برقراری ارتباط با خود، اطرافیان و محیط می شود.بعضا در کلاس های ورزشی مربیان باتجربه ای هستند که با مربیگری حرفه ای و عالمانه خود تغییری به وجود می آورند که متاسفانخ خانواده ها عملکرد نادرست خود طی سالیان دراز قادر به انجام آن نبوده اند. برای مثال هنرجویان بسیاری بوده اند که در روز اول ورود به کلاس حتی خجالت می کشیدند که با دیگران صحبت کنند. اما در سایه ی مربیگری حرفه ای و همچنین جو صمیمانه ی گروه ورزشی در خارج از زمان تمرین، فرد با افزایش اعتماد به نفس خود قادر به بهبود وضعیت ارتباطی خود شده است که مسئله ی ارتباطی موًر موردی بسیار مهم در مباحث روانشناسی،علوم رفتاری و آموزش و پرورش می باشد.چنانکه بسیاری از مسائل اجتماعی به عدم توانایی افراد در برقراری ارتباط موثر بر می گردد.

اینکه در باشگاه ورزشی صرفا مشت و لگد آموخته شود هرگز هدف مربیان

ورزشی نمی باشد.کلیه ی موارد ذکرشده در بالا با جزئیاتی که در این مقال

نمی گنجد شامل هدف های مربیان می باشد.در مقابل این تلاش هایی که بعضا

به چشم والدین نمی آید،(ناسپاسی و بعضا برخورد های نادرست والدین

با مربیان و محروم کردن فرزندانشان از حضور در تمرینات ورزشی باعث اسیب

به خود فرزندان و همچنین پشیمانی بسیاری از مربیان دلسوز و زحمتکش از

تلاش های خود و روی آوردن به شیوه ی مربیگری می شود که صرفا بر پایه ی

مادیات می باشد)

در بوجینکان آذربایجان و همچنین بوجینکان های دیگر دایر در کشور،افراد

بسیاری هستند که علاوه بر اینکه در هنر رزمی نین جوتسو دارای موقعیت

بالایی(برای مثال مربیگری)هستند،در زمینه ی تحصیلات هم بسیار موفق عمل

کرده و در دانشگاه های دولتی در مقاطع مختلف همچون کارشناسی،

کارشناسی ارشد پذیرفته شده اند.

بنابراین الم کردن ورزش به عنوان عامل مخل موفقیت درسی سخنی بی پایه و

اساسی می باشد.مشکل افت تحصیلی احتمالا به عدم برنامه ریزی صحیح،

عدم آشنایی با شیوه های صحیح مطالعه و یادگیری و مشکلات عاطفی بر می گردد که این موارد با انجام مشاوره با مشاوران ورزیده فارغ التحصیل در

رشته های علوم تربیتی و روانشناسی و همچنین همکاری خانواده های محصولان

و مسئولان مدارس قابل حصول می باشد

جایگاه بوجینکان در جهان

 

به لطف استادان خبره این سبک که توانستن قدرت واقعی این هنر را بشناسند و درک کنند سبک نین جوتسو به صورت کاملا مدرن و به روز شده ارائه می شود، هدف آن ها صرفا مشهور کردن این هنر نیست چون اگر این چنین بود ، سازمان های بزرگی را تاسیس می کردن ، هدف صرفا این است که کسانی که قلب پاک و جسمی پر از استقامت و روحی استوار دارند این هنر را میاموزند.

 

بوجینکان